Impresja I
Ja jestem tylko całonocne słowo i pragnienie
Wśród zakamarków duszy, gdzie panuje bezwład
Jak ciemnej wody ciche i sekretne drżenie
Lub akwilonu wnętrze, które echo niesie.
A Ty jesteś lustro, przez którego okrąg
Płyną wielkie strumienie życiodajnej siły,
Odbicie pochylone nade mną jak nad sobą,
Kiedy jaśnieją nazwy powstałe z mej myśli.
Mój świat bez Ciebie gaśnie, trwa w popioły
I w otchłań spada, gdzie mrowią się i kłębią
Ludzie różni w grymasie bólu, do żalu skłonni
I podobni do siebie, gdy sen pod powieką.
Wiersz z tomiku „Ars Amandi”, Copyright by Marek Sienkiewicz, 2001 r.
mareksienkiewicz 